Immortals (2011)

   Η ελληνική μυθολογία έχει τόση φαντασία αλλά και τόσα επίπεδα για ανάγνωση που είναι κρίμα να απλουστεύεται και να αλλοιώνεται τόσο πολύ ώστε να προσαρμοστεί στο κοινό που αποδέχεται το εύπεπτο με χαρά και διαρκώς επιζητεί την επιφανειακή ηδονή και αδιαφορεί εντελώς για την πλήρη κενότητα που αρκετές φορές, όπως εδώ, υπάρχει. Αν προσπεράσουμε όλα αυτά βλέπουμε μια ταινία στην οποία το μόνο που έχει προσεχθεί

είναι οι μάχες. Όλα τα υπόλοιπα διέπονται από προχειρότητα, ακόμα και η σκηνογραφία. Ο Mickey Rourke δίνει κάποιους πόντους στο φιλμ αλλά συνεχίζει να χάνει ο ίδιος μετά από το The Wrestler. Γενικά ελάχιστα ως καθόλου ενδιαφέρον το Immortals που ίσως με διαφορετικό σενάριο, σκηνοθέτη, ηθοποιούς, παραγωγούς,... να ήταν καλό.


Βαθμολογία: (1 /5)

Moneyball (2011)

   Ταινίες που βασίζονται σε πραγματική ιστορία, σε περιβάλλον αθλητικό και ειδικά σε αθλήματα όπως rugby και baseball συνήθως μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και υπάρχουν αρκετές. Το moneyball όμως ξεχωρίζει και οι λόγοι είναι αρκετοί. Ο σκηνοθέτης και οι screenplayers είναι οι βασικοί υπέυθυνοι που προτίμησαν μία γήινη προσέγγιση της ιστορίας. Σε ανάλογες περιπτώσεις αν και based on true story αυτό που παρακολουθείς μοιάζει λίγο ως πολύ εξωπραγματικό. Ο Brad Pitt επικουρεί κι αυτός σ΄αυτή την προσπάθεια δείχνοντας πιο ώριμος από ποτέ καθώς κι ο Jonah Hill που ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Σαν γενική εικόνα, έχουμε ένα φιλμ που δεν εντυπωσιάζει απαραίτητα αν και ευχάριστο στην παρακολούθηση. Κυρίως, όμως, έχουμε μια ματιά διαφορετική πάνω στον κόσμο του αθλητισμού, πιο αληθινή και πιο ειλικρινής, στο θέμα του ότι ο αθλητισμός διέπεται πλέον καθαρά από όρους μαθηματικούς και οικονομικούς.

Βαθμολογια: (3 /5)

Real Steel (2011)

  Κάτι που έδειχνε ότι δεν είχε πολλές ελπίδες να κερδίσει τη συμπάθεια του κοινού, τουλάχιστον εκείνου που δεν εντυπωσιάζεται με οτιδήποτε περιέχει ψηφιακά εφέ, τελικά τα καταφέρνει σε ένα ικανοποιητικό βαθμό. Η συνταγή της επιτυχίας είναι το σχετικά (σε σύγκριση με ταινίες παρόμοιες) στρωτό σενάριο αν και τα deja vu δε λείπουν και το ότι αποδέχεται τον εαυτό του και είναι προσηλωμένο στο σκοπό του χωρίς να φλυαρεί συνεχώς (βλ. Transformers). Αυτα όμως θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητα αν δεν ήταν ο Hugh Jackman που είναι απολαυστικός και cool και γίνεται χαρακτηριστικό της ταινίας. Μιας ταινίας 100% θέαμα και διασκέδαση, καθαρό hollywood, ανάλαφρη και εύπεπτη αλλά καλή σ'αυτό που κάνει.


Βαθμολογία: (2 /5)

The Ides of March (2011)

  Ο Clooney με το Good night, and good luck ήταν μια ευχάριστη αποκάλυψη στο χώρο του πολιτικού κινηματογράφου. Εδώ επιχειρεί τη δεύτερη πολιτική του ταινία αλλά μένει λίγο μακριά από το προηγούμενό του εαυτό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και κακός. Η ταινία του πάντως παρά την πολιτική της υπόσταση λειτουργεί περισσότερο ως θρίλερ χαρακτήρων και όχι ως ένα χτύπημα σε πολιτικές εξουσίες και εξουσιαστές.

  Επιλέγει να μεταφέρει ένα θεατρικό στη μεγάλη οθόνη το οποίο όμως δε φαίνεται να κάνει τη διαφορά στο είδος του. Το θετικό με αυτό είναι ότι έχουμε αξιοποίηση ενός δυνατού επιτελείου ηθοποιών και μία κάπως θεατρική ατμόσφαιρα. Μαζί με την προσεγμένη σκηνοθεσία του Clooney έχουμε ένα solid φιλμ, χωρίς εντυπωσιασμούς και μεγάλες σκηνές, με την ώρα να κυλά εύκολα όμως και αρκετά ευχάριστα για ταινία με πολιτικό χαρακτήρα.
Βαθμολογια: (3 /5)

The Tree of Life (2011)

 Ένα ποίημα από εικόνες που σε ταξιδεύει, σε βγάζει για λίγο απ' το σώμα σου, σου δείχνει και σου ερμηνεύει τον κόσμο απ' τη δική του οπτική γωνία αλλά όταν επιστρέψεις έχεις deja vu και το αίσθημα της μαγείας φθίνει. Ο Malick στη νέα ταινία του φαίνεται να κυνηγάει το αριστούργημα αλλά αυτό που καταφέρνει είναι να σαγηνεύσει τις αισθήσεις και να παραπλανήσει σχετικά με το περιεχόμενο.

  Έτσι, το θέμα του φαίνεται εκ πρώτης όψεως ολοκληρωμένο και πλήρες αλλά στην ουσία είναι κάπως ρηχό, "γνωστό" και μονόπλευρο αν και ευγενές και καλοπροαίρετο. Η δομή είναι κάπως αδύναμη και οι επαναλήψεις δεν αποφεύγονται παρόλο που για λόγους εικαστικής απόλαυσης αυτό δεν ενοχλεί. Οι αδυναμίες της, πάντως, είναι καλά κρυμμένες και αυτό που μας μένει είναι μία όμορφη ποιητική εμπειρία.

Βαθμολογια: (3 /5)