Melancholia (2011)

 Το πρώτο δεκάλεπτο είναι ένα οπτικό ποίημα με στίχους πίνακες ζωγραφικής. Ο Trier κινηματογραφεί με πολύ στυλ και υψηλή αισθητική, όχι μόνο την εισαγωγή που είναι κάτι που υποκλίνεσαι, αλλά και την υπόλοιπη ταινία. Δεν κάνει ένα ακόμα Dogville ή έναν Αντίχριστο αλλά κάνει ακόμα μια μεγάλη ταινία.

Ο Δανός έχει κατάθλιψη και προσπαθεί να την περάσει στον κόσμο. Ασπάζεται τη θεωρία των βουδιστών και του Πλάτωνα ως προς την ύλη και θεωρεί ότι η γη μας έχει εγκλωβίσει. Φωνάζει ότι όλα είναι μάταια: οι γάμοι και οι δεξιώσεις, ο επιχειρηματίας και τα κέρδη του, τα υπερπολυτελή και γιγάντια σπίτια ( λίγο πριν το τέλος επιλέγουν τη "μαγική σπηλιά").
  Κάπου το χάνει σε κάποια σημεία αλλά δεν παύει να είνια μια σημαντικότατη ταινία από ένα δημιουργό που πάντα θα κοιτάμε με πολύ ενδιαφέρον.

Βαθμολογία:   (3,5 /5)