Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Immortals (2011)

   Η ελληνική μυθολογία έχει τόση φαντασία αλλά και τόσα επίπεδα για ανάγνωση που είναι κρίμα να απλουστεύεται και να αλλοιώνεται τόσο πολύ ώστε να προσαρμοστεί στο κοινό που αποδέχεται το εύπεπτο με χαρά και διαρκώς επιζητεί την επιφανειακή ηδονή και αδιαφορεί εντελώς για την πλήρη κενότητα που αρκετές φορές, όπως εδώ, υπάρχει. Αν προσπεράσουμε όλα αυτά βλέπουμε μια ταινία στην οποία το μόνο που έχει προσεχθεί

είναι οι μάχες. Όλα τα υπόλοιπα διέπονται από προχειρότητα, ακόμα και η σκηνογραφία. Ο Mickey Rourke δίνει κάποιους πόντους στο φιλμ αλλά συνεχίζει να χάνει ο ίδιος μετά από το The Wrestler. Γενικά ελάχιστα ως καθόλου ενδιαφέρον το Immortals που ίσως με διαφορετικό σενάριο, σκηνοθέτη, ηθοποιούς, παραγωγούς,... να ήταν καλό.


Βαθμολογία: 1/5 Stars (1 /5)

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Moneyball (2011)

   Ταινίες που βασίζονται σε πραγματική ιστορία, σε περιβάλλον αθλητικό και ειδικά σε αθλήματα όπως rugby και baseball συνήθως μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και υπάρχουν αρκετές. Το moneyball όμως ξεχωρίζει και οι λόγοι είναι αρκετοί. Ο σκηνοθέτης και οι screenplayers είναι οι βασικοί υπέυθυνοι που προτίμησαν μία γήινη προσέγγιση της ιστορίας. Σε ανάλογες περιπτώσεις αν και based on true story αυτό που παρακολουθείς μοιάζει λίγο ως πολύ εξωπραγματικό. Ο Brad Pitt επικουρεί κι αυτός σ΄αυτή την προσπάθεια δείχνοντας πιο ώριμος από ποτέ καθώς κι ο Jonah Hill που ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Σαν γενική εικόνα, έχουμε ένα φιλμ που δεν εντυπωσιάζει απαραίτητα αν και ευχάριστο στην παρακολούθηση. Κυρίως, όμως, έχουμε μια ματιά διαφορετική πάνω στον κόσμο του αθλητισμού, πιο αληθινή και πιο ειλικρινής, στο θέμα του ότι ο αθλητισμός διέπεται πλέον καθαρά από όρους μαθηματικούς και οικονομικούς.

Βαθμολογια:3/5 Stars3/5 Stars3/5 Stars (3 /5)

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Real Steel (2011)

  Κάτι που έδειχνε ότι δεν είχε πολλές ελπίδες να κερδίσει τη συμπάθεια του κοινού, τουλάχιστον εκείνου που δεν εντυπωσιάζεται με οτιδήποτε περιέχει ψηφιακά εφέ, τελικά τα καταφέρνει σε ένα ικανοποιητικό βαθμό. Η συνταγή της επιτυχίας είναι το σχετικά (σε σύγκριση με ταινίες παρόμοιες) στρωτό σενάριο αν και τα deja vu δε λείπουν και το ότι αποδέχεται τον εαυτό του και είναι προσηλωμένο στο σκοπό του χωρίς να φλυαρεί συνεχώς (βλ. Transformers). Αυτα όμως θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητα αν δεν ήταν ο Hugh Jackman που είναι απολαυστικός και cool και γίνεται χαρακτηριστικό της ταινίας. Μιας ταινίας 100% θέαμα και διασκέδαση, καθαρό hollywood, ανάλαφρη και εύπεπτη αλλά καλή σ'αυτό που κάνει.


Βαθμολογία: 3.5/5 Stars3.5/5 Stars (2 /5)